Hastaneler, en sevmedigim, kimselerin de -doktorların bile- sevemeyeceği bir mekan olarak kalmıştır hep gözümde. Annemin ben küçükken attalttığı zehirlenme ve alerji rezaletinden ve kardeşimin apandist ameliyatından sonra sevmeyeceğimi düşündüğüm, ve ailemin katkı ve baskılarına katlanım TIP yazmadığım için memnuniyetimi tekrar belirtmem için dün bir şans oldu benim için.
A.. hastanesinde yurtdışına gitmek için almamız gereken anlamsız sağlık raporu dün, benim ve iş arkadaşlarım için tam bir işkence oldu, hastane hernekadar güleryüzle haraç alınan bir yer gibi dursa da pek hastaneye benzemiyordu ya-en azından Türkiyede ki hastanelere-neyse. Sonuçta, bizim sağlık ocaklarında verilen bir rapor için 4 saat bekledik ve biton da para verdik.
Sonuç, yorgun geçen bir gün ve ardına çok mükemmel bir uyku, sevgiliyle edilen küçük bir sohbet...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder