Bir damla misaliyiz hepimiz, çamur olmaya mahkum, okyanustan çıkarıldığında belli olan, bireyselliğini o zaman yaşayacak olan küçük, yeteneksiz... Kendi kendimize kararlar vererek ve aslında düşmekte olduğumuz yeri bilmeden kader çizgisinde düşerek ilerlemekteyiz, ve yorum yapmaktayız, hayat sebebi olacağımız tohumun nasıl bir ağaç olduğunu bilmeden...
Hayat küçük bir damlayla başlar, hiçbir zaman iki damla bir araya gelmez, gelemez, büyük ya da küçük damlalar olmak önemli değildir, bireysellik de, ve damlalar arasında bilgi yoktur düşülen yere dair, hayat bilinci vardır ve damlalar sadece toprakla birleşirler, maksadımız çamur olmaksa eğer...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder