7 Eylül 2008 Pazar

sevmekten usanmam


umutsuz olduğu bir anda sevmek, ister her insan
birazcık şanslıysan neden olmasın
kendinden emin değilsen sevme
bensiz mutluysan hep öyle kal

eğer her gece yattığında
büyülü düşler sana
benden bahsediyorsa
hemen tatlı uykundan uyan
çünkü ben hiç uyuyamam
seni düşündüğüm zaman

Pinhani.

Umutsuzluk bu kadar zor mu? Hiç vaktimiz olmuyor kendimiz için, umutlarımız için, başkaları için. Vakitlerimiz sadece ölüyor ve öylece kalıyor musalla taşında, birikiyor biriktikçe yapılan hatalar, unutulmuşluklar, heyecanlar, yaşanmışlıklar ve sonsuz istekler. Başlamadıkça bir yerden takılı kalıyor üst üste yığılıyor bu tüm sayılanlar, ve o anda, düşündüğümüz anda takılıyor aklımıza vuslat, uyanıyor yürekler, uyandırılıyor, O olmadan uyuyamıyor, hasreti yakıyor heryeri, vuslatı zaten bir dipsiz kuyu...

Hiç yorum yok: