Cancel butonu varmi?

Dönemeçli bir yol bu hayat...
Hayat dediğimiz şey dönüyor duruyor hayatın içerisinde. insanlar hayatlarına bir yön vermek için uğraşırlarken hayat'ın yön belirlediğini zannediyorlar düşüncesizce. Halbuki böyle yürümüyor işler, istemiyor, veremiyor kendini hayata insan.
Köprüden önceki son dönüşleri hep kaçırıyoruz gibi geliyor, ama seçimi biz kendimiz yapıyoruz, ya da yanımızdaki insanlar. Fakat unutulan bir şey var, gidilen yollar kendi yolumuz, geri dönüşü olmayan yollar ve asla da olmayacaklar, oraya takılıp kalmanın anlamı sadece seni üzüyor, o kadar...

Karıştırmak

Selam dostum,

Ne yapacaksin? Soylemek zor geliyor bazen ama, ne yapmayi planliyorsun?
nasil biri olmak seni sevindiriyor, ya da nasil biri olmamak...

Sen hedeflerinde sadece sabit yasamak mi istiyorsun yoksa, sabit hedefler pesinde mi yasamak istiyorsun?

Nedir bu elindeki hayat dümeni?

Bir Arkadaştan "Selam"

Eski bi dostun selamı
Bu yüzümdeki gülücük
Yılların unutulmamış vefası
Sefası bu küçücük gülücük
Ömrümün hakettiği...

Kaybedilen yıllarıma üzülmüyorum artık...
Kaybettikçe kendimi buluyorum yavaş yavaş...
Öğrendim artık
Ne bir savaş
Ne bir komedya
Bu hayat denilen kıvırım;
Tatlıca bir telaş;
Bir gülüşün berraklığı;
Kalemin alın yazısı...

Gerisi,
Karın ağrısı...

Sessizlik

Bu sessizlik sizi de üzmüyor mu?
Üzülmüyor musunuz sessiz olan herşeyin sizi üzmesine?
Kar yağarken sessiz olmuyor mu sokaklar, sessizlik çınlamıyor mu kulaklarınızda?
Hep, size sessiz kaldığınız günleri mi hatırlatıyorlar, sessiz kalıp ağlayıp sonra da darmadağın olduğunuz günleri, üzüldüğünüz günleri...

İmkansızlıkları unuttuğunuz günler oldu mu hiç?
Sonra da unuttuğunuz o günleri?
Masanızdaki resimleri ters çevirdiğinizi? Yaşandığı gibi unuttuğunuz oldu mu herşeyi?
Bir de hayallerimdeki çocuk, yine başladı, başladığı yerden geriye saymaya. Sıfır olmak yorucu, 0 olmak üzüyor insanı, sayınca geriye doğru dibe çekiyor okyanus ortasında...